บทที่ 104

ซือลั่วมองดูคนผู้นี้ แล้วก็มองดูคนผู้นั้น แล้วจึงถามเจ้าสามว่า “เจ้าไปหาบุรุษรูปงามจากที่ไหนมามากมายถึงเพียงนี้”

เมื่อคนอื่นๆ ได้ยินเช่นนี้ต่างก็หัวเราะ ชายรูปงามผู้มีลักยิ้มและเปล่งประกายอย่างมากในนั้นเอ่ยว่า “พวกเราล้วนเป็นองค์รักษ์ในจวนอ๋องกันทั้งนั้น เพียงแต่ว่าต่อมา...”

เขาไม่ได้พูดต่อ ทุกคนต่า...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ